MediaNostalgie

Nostalgie heeft de toekomst

Door Nick van Poelgeest (juli 2008)

Geheel - in de stijl van het medium zie je met name bij radio hoe er door de jaren heen sprake is van golfbewegingen als het om de aanpak van programma's gaat. En dan heb ik het specifiek over formats van muziekprogramma's en mag het inmiddels een understatement zijn dat Delta radio de tijd ver vooruit was met het maken van wat ooit als kreet de ether in ging: 'Delta 90, muziek zonder flauwekul'. Volgens sommigen kwam 'de flauwekul' echter in de laatste periode weer een beetje naar voren in de programma's.

De periode waarin een aantal vaste Delta jocks reeds waren vertrokken en mede daarom een jonge DJ als ik een kans kreeg in de weekendprogrammering. Ik presenteerde onder de naam Nick Nieuwenhuis en ben geen bekende Delta jock geworden, ook omdat ik in de periode dat ik in Nijmegen draaide al gauw als reserve dienst deed, maar daarom wil ik het niet zozeer over mijzelf hebben, maar is even geduid wie ik ben.

Met 'de flauwekul' werden de vele items in radioprogramma's geduid en was het verfrissend om gewoon lekker de platen te draaien die de luisteraar graag wilde horen, hier en daar een groetje en een verzoekje en vooral veel muziek. Heerlijke radio, met alle hits op en top herkenbaar en lekker vlot. Geen gedoe, zoals ikzelf de items in radioprogramma's ook wel mocht omschrijven. Het grappige is dat met de jaren 'de flauwekul' de overhand ging nemen op de radio. Een gevolg van een trendsetter is de komst van vele trendvolgers en waar in de jaren 80 der vorige eeuw Delta radio veel werd geïmiteerd maar zelden ook maar geëvenaard, was dit ook met 'de flauwekul' op de radio het geval.

Daarbij zou ik Edwin Evers als trendsetter willen aanmerken. Niet dat Evers een persoonlijk idool is, integendeel, maar waar over smaak valt te twisten is dat met kwaliteit al heel wat lastiger en zeker als het om flauwekul gaat is Evers een vakman. Hij deed mij vaak aan een typetje van André van Duin denken en op zich is het zo gek nog niet om te stellen dat Evers als het ware de Van Duin methode combineerde met het maken van hitradio; de Dik voormekaarshow, maar dan wel eigentijds, lekker vlot en aan hits geen gebrek. Maar ja, waar tendsetters zijn, komen trendvolgers en vaak zijn die wat minder goed en juist met de overdaad aan flauwekul is weer het succes van een station als Sky radio te verklaren; van veel gebabbel naar geen gebabbel.
praatpoppen - De vraag is in hoeverre nostalgie bepalend kan zijn voor de toekomst, in dit geval van het medium radio. Een tijdje terug las ik een discussie over de automatisering der radio; was het gewoon eigentijds en niet meer dan dat of is het logisch dat wanneer veel DJ's slechts nog praatpoppen zijn die hun teksten achter elkaar inboeren (vaak nog gedicteerd en met een X aantal keer de naam van het station er in), je gaat verlangen naar een tijd waarin er nog plek nog was voor enige inventiviteit van de DJ? Een tijd ook waarin de DJ nog enige voorkeur had bij wat er gedraaid werd en er dus passie voor muziek was te horen.
Veel heeft nauurlijk gewoon met geld te maken, voor hetzelfdebedrag “maakt” een DJ geen drie, maar dertig uur radio in drie uur tijd. Maar toch zou de toekomst wel weer eens kunnen aantonen dat het soort radio dat Delta maakte in feite tijdloos is en dat je weldegelijk ook anno 2008 'radio zonder flauwekul' kan maken waarin er meer ruimte is voor de DJ en de programma's weer van een stukje persoonlijkheid worden vorzien zonder dat alles om de DJ draait, maar gewoon om de plaatjes die de luisteraar graag hoort, met hier en daar een groetje en een verzoekje. Toch vooral nostalgie? Ja, je hoort Delta radio weer even bij dat idee en dat is weer onlosmakelijk verbonden met de muziek van toen, maar waar nu volop '80s radio' wordt gemaakt met zeer eigentijdse formats (en dan doel ik vooral op het hoge praatpop gehalte, tekstjes inboeren en weinig tot geen persoonlijkheid), dan zou dat ook moeten kunnen met de muziek van nu? En haken de nostalgici daarmee meteen af? Nou ja, wie weet heeft nou juist een vleugje nostalgie, niet zozeer wat betreft inhoud, maar in aanpak wel de toekomst?